Door: Dienst Kerk en Samenleving - Hub Vossen
Geplaatst op: dinsdag 29 juli 2014

Beste moslim broeders en zusters,

Bij gelegenheid van het feest aan het einde van de Ramadan wil ik jullie hartelijk groeten en een boodschap overbrengen.
In de afgelopen jaren zijn er op vele plekken in Limburg vriendschappelijke en open ontmoetingen ontstaan. Ontmoetingen die de afstand tussen mensen en gemeenschappen en in het bijzonder tussen de islamitische en christelijke gemeenschappen hebben verminderd.

Maar we zijn er nog lang niet! Op veel plekken stoten we nog steeds op veel hindernissen. Er is nog steeds veel maatschappelijk onbegrip en zelfs onverdraagzaamheid tegenover de rijke verscheidenheid aan geloof en het beleven ervan.
Daarom wens ik jullie goede, gastvrije contacten tussen mensen die aangesproken worden door God, de Barmhartige en Genadige. Deze contacten kunnen bijdragen tot een beter maatschappelijk klimaat. Moslims en christenen die samenwerken om de leefomstandigheden van hulpbehoevende en kwetsbare medemensen te verbeteren, werken mee aan de opbouw van onze hele samenleving.

In deze dagen denk ik in het bijzonder aan de vele mensen die in oorlogsgebieden wonen (Syrie, Israel/Gaza, Oekraïne, Libie) en aan de vele vluchtelingen en migranten, die in Europa een veilig onderkomen zoeken. We zijn vaak diep geschokt wanneer vluchtelingen omkomen tijdens hun tocht naar een menswaardiger leven. Dit soort drama's heeft vele redenen en oorzaken. De ongelijke verdeling van de welvaart is er een van. Ik spreek de hoop uit dat wij samen gastvrijer zijn en oproepen tot een ruimhartiger benadering van het vraagstuk van de vluchtelingen en immigranten. Onze ontmoetingen zijn nuttig om de gastvrijheid nog meer te leren beoefenen. Het zijn gelegenheden om te groeien naar een warme en verdraagzame samenleving.

Abraham, onze gemeenschappelijke vader in het geloof, is een voorbeeld van gastvrijheid tussen personen, tussen families en tussen mensen.

Gastvrijheid is, in onze westerse samenleving, geen vaste verworvenheid meer. Regelmatig wordt ze op de proef gesteld. Uiteindelijk moet gastvrijheid steeds weer opnieuw geleerd en doorgegeven worden, van de ene generatie op de andere. Als gelovige mensen worden we daartoe steeds weer opnieuw uitgenodigd. Om ons in te leven in de eigenheid van de gasten die we ontmoeten, om in relatie en dialoog te gaan.

Vandaar dat ik hoop en bid dat we samen deze weg willen gaan. Een weg naar een gastvrije samenleving gestoeld op menselijke waardigheid. Onze geestelijke en politiek leiders hebben de verantwoordelijkheid om onze samenleving in die zin uit te bouwen. Als gelovige burgers mogen en moeten wij hen hiertoe aansporen.

Ik hoop van harte, dat bij gelegenheid van het einde van de Ramadan, onze krachten gebundeld kunnen worden. Dat we niet afzijdig blijven als er een appel wordt gedaan op onze gastvrijheid en zoektocht naar een wereld waarin vrede en gerechtigheid is.

Met deze woorden wil ik uitdrukking geven aan deze hoop, dat we elkaar hierin als partners kunnen aanspreken vanuit ons gemeenschappelijk geloof in God, de Barmhartige.

Hub Vossen
Dienst Kerk en Samenleving